Początek baptyzmu na rdzennych ziemiach polskich łączy się z datą 28 listopada 1858 r., kiedy wiejski nauczyciel Gotfryd Fryderyk Alf (1831–1898) ze wsi Adamów koło Pułtuska został wraz z grupą innych wierzących ochrzczony według porządku biblijnego. Koniec XIX w. przyniósł powstanie wielu zborów, m.in. w Kurówku koło Łasku, w Zezulinie koło Lublina, w Warszawie, Żyrardowie oraz Łodzi. Mimo silnych represji władz kościelnych i państwowych dynamicznie się rozwijał i przyciągał liczną wspólnotę ludzi wierzących. Lata pierwszej wojny światowej i walka o odzyskanie niepodległości pokazały zaangażowanie baptystów w sprawy niepodległościowe i społeczne.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zmieniło się położenie polskich baptystów. Konstytucja marcowa gwarantowała wszystkim wolność wyznania i sumienia. Zabrakło jednak akt wykonawczych, wcielających w życie ustalenia ustawy zasadniczej, i dlatego sytuacja prawna baptystów była zróżnicowana na ziemiach byłych zaborów.
W 1921 r. odbyła się konferencja słowiańskich zborów, gdzie powołano Związek Zborów Słowiańskich Baptystów w Polsce oraz otworzono seminarium teologiczne. W 1923 r. powstało Zjednoczenie Ewangelicznych Chrześcijan i Baptystów w Polsce, zarejestrowane przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Powstało wiele instytucji charytatywnych, np. sierociniec w Brześciu nad Bugiem, dom starców w Narewce, szpital w Łodzi. Od 1925 r. zaczęto wydawać również czasopismo kościelne „Słowo Prawdy”, jedno z najstarszych i do dziś istniejących pism konfesyjnych w Polsce.
Baptyści rozwijali swoją działalność zwłaszcza w wiejskich środowiskach Wołynia, Polesia, Galicji Wschodniej, Białostocczyzny oraz Wileńszczyzny, natomiast baptyści języka niemieckiego w okręgach łódzkim i warszawskim oraz na Lubelszczyźnie. Przed wybuchem drugiej wojny światowej ruch baptystyczny na ziemiach polskich liczył ok. 50 tys. wiernych.
W reportażu chcemy pokazać historię baptystów w dwudziestoleciu międzywojennym. Przybliżyć widzom sylwetki działaczy niepodległościowych i społecznych. Pokazać wartości, którymi kierowali się baptyści w II RP.