Klasztor św. Onufrego w Jabłecznej to miejsce, które zasłynęło kilkuwiekową tradycją kultu i pielgrzymek do przechowywanej w nim ikony patrona. Jako jedyny na terenach nadbużańskich oparł się następstwom unii brzeskiej i na przestrzeni swych dziejów zawsze funkcjonował jako prawosławny. W zachowanym opisie z 1766 r. pisano o nim: „Jabłeczyński monaster św. Onufrego jest w województwie brzeskim, nad rzeką Bug, w dobrach Xsięcia Radziwiłła, w powiecie sławatyckim, niedaleko wsi Jabłeczna, od której i nazwę ma, w odległości od miasta Brześcia cztery mile [polskie], od majątku radziwiłłowskiego Sławatycze zwanego pół mili, między łąkami na niewielkiej wyspie, którą wiosną woda oblewa dookoła pod samo ogrodzenie, a czasami jesienną porą od rozlewów i powódź bywa i przez pięć do siedmiu tygodni nie ustępuje, od czego wielkie straty w zasiewach w miejscach niskich i sianokosach są...”. Historycy dziejów Kościoła Prawosławnego przyjmują, że zachowane informacje pozwalają datować powstanie monasteru w Jabłecznej na lata 1497–1498.
Film opowiada o historii tego ośrodka życia duchowego oraz o historii dwóch pięknych ikon, które związane są z tym klasztorem.
Redakcja ekumenia.pl nie odpowiada za zmiany tematów i godzin emisji programów w TVP.