Ruszył projekt „Gościnny Kościół”

 

W ramach projektu „Ekumeniczny punkt konsultacyjny ds. migracji – Gościnny Kościół”, prowadzonego przez Polską Radę Ekumeniczną, odbyła się pierwsza konsultacja ogólnopolska. Jej uczestnicy zapoznali się z założeniami projektu i przykładami pracy z uchodźcami, a także wysłuchali opowieści uchodźców.

Konsultacja odbyła się w od 15 do 16 listopada w Parafii Ewangelicko-Reformowanej w Łodzi, w ramach konsultacji diakonijnych Polskiej Rady Ekumenicznej. Wzięli w niej udział członkowie Komisji diakonijnej PRE, przedstawiciele Kościołów zrzeszonych w Radzie oraz osoby wydelegowane na szkolenia dla multiplikatorów.

Projekt „Ekumeniczny punkt konsultacyjny ds. migracji – Gościnny Kościół” rozpoczął się 1 listopada i nawiązuje bezpośrednio do „Przesłania Kościołów w Polsce w sprawie uchodźców” podpisanego w 2016 r. Jest jednym z praktycznych działań, które mają być realizowane w kontekście pomocy migrantom i uchodźcom. W ciągu dwóch lat odbędą się konsultacje ogólnopolskie, konsultacje w oddziałach regionalnych PRE oraz szkolenia dla multiplikatorów. Ponadto w siedzibie PRE zostanie uruchomiony specjalny punkt konsultacyjny, w którym będzie można uzyskać informacje na temat pomocy migrantom i uchodźcom.

Podczas konsultacji w Łodzi projekt szczegółowo przedstawił dyrektor PRE ks. Grzegorz Giemza. Mówił, że celem projektu jest pomoc Kościołom członkowskim PRE w przygotowaniu osób podejmujących działania na rzecz migrantów i uchodźców, motywowanie parafian do zaangażowania w pomoc oraz szkolenie w zakresie towarzyszenia (duszpasterskiego) migrantom i uchodźcom.

Uczestnicy łódzkiego spotkania mieli okazję bezpośredniej rozmowy z osobami, które same są uchodźcami i pracują na rzecz uchodźców. Swoimi spostrzeżeniami na temat oczekiwań, potrzeb i sytuacji uchodźców i migrantów w Polsce podzielili się pochodzący z Ukrainy Maksym Sliazin (Słowiańskie Centrum Misji i Integracji, Kościół Chrześcijan Baptystów) oraz pochodzący z Etiopii Essayas Techane Mesfin (Polska Rada Ekumeniczna). Maksym Sliazin opowiedział o sytuacji migrantów i uchodźców z Ukrainy. Liczba osób przyjeżdżających z Ukrainy do Polski rośnie od 2014 r., co jest efektem trudnej sytuacji ekonomicznej w tym kraju oraz trwającego konfliktu zbrojnego w Donbasie. Ukraińcy podróżują do Polski, pracują tu czasowo lub osiedlają się na stałe. Wśród przyjeżdżających jest rocznie około 2–3 tys. baptystów, jednak aktywny udział w życiu Kościoła Chrześcijan Baptystów w Polsce biorą jedynie nieliczni. Ważną rolę w procesie integracji odgrywają misjonarze, którzy zapewniają pomoc duchową, ale udzielają też wskazówek i porad praktycznych. W kilku parafiach, gdzie działają misjonarze Słowiańskiego Centrum Misji i Integracji, prowadzone są lekcje języka polskiego oraz zajęcia dla migrantów. Przykłady takich działań zostały opisane przez Maksyma w książce „Gdański projekt integracji – jak zyskać nową tożsamość w Boży sposób”.

Essayas Techane Mesfin przedstawił sytuację chrześcijan w Etiopii i Erytrei. Przed prześladowaniami uciekają do Sudanu, Arabii Saudyjskiej, a następnie do Europy. Ukrywają się w krajach muzułmańskich, a potem płacą ogromne sumy, by wyjechać, i są pełni nadziei, że w Europie odnajdą azyl oraz lepsze życie. Po przyjeździe do Polski napotykają na szereg problemów. Mają inny kolor skóry, mówią innym językiem, mają inne zwyczaje, dlatego trudno jest odnaleźć im się w panującej rzeczywistości. Są tacy, którzy doświadczyli dyskryminacji, złego traktowania, obelg a nawet pobicia. To przykre, bo wydaje się jakby Polacy zapomnieli, że także wielu z ich rodaków uciekało z Polski i szukało azylu nie tylko z powodów politycznych, ale też w celach zarobkowych. Podczas pobytu w Polsce trudności pojawiają się także przy załatwianiu formalności i różnych spraw w urzędach. Istotnym wsparciem dla uchodźców i migrantów w takich sytuacjach mogą być Polacy, którzy władają językiem i znają polskie realia. Dlatego Essayas, który od 25 lat mieszka w Polsce, działa jako wolontariusz w Jezuickim Centrum Społecznym „W AKCJI”. Swoją opowieść podsumował słowami: – Wszystkie kraje należą do Boga.

Spotkanie w Łodzi było okazją do tego, by poznać przedwojenne, wielokulturowe tradycje tego miasta. Nawiązaniem do historii tamtejszej tolerancji jest Łódzka Deklaracja Poszanowania Różnorodności, o której opowiedział zebranym Piotr Kłys, przewodniczący Komisji Dialogu Obywatelskiego ds. Różnorodności i Przeciwdziałania Dyskryminacji, działającej przy Urzędzie Miasta Łodzi. Zwrócił on między innymi uwagę na postawy i zachowania, jakie są potrzebne w relacjach z migrantami i uchodźcami: otwartość, gotowość do pomocy, akceptacja, bezinteresowność. Zauważył, że potrzebny jest katalog dobrych zachowań oraz miejsca, w których osoby obce będą mogły poczuć się bezpiecznie (np. mieć pewność, że zostaną uszanowane ich zwyczaje). Zdaniem Piotra Kłysa, Łódź ma dzisiaj ponownie szansę stać się miastem otwartym i wielokulturowym, oferując miejsca pracy i mieszkania właśnie migrantom czy uchodźcom (dodatkowe miejsca pracy, program rewitalizacji miasta).

W drugim dniu konsultacji diakonijnych uczestnicy spotkania obejrzeli filmy animowane, które opowiadają o przeżyciach dzieci uchodźców. Odwiedzili też Parafię Ewangelicko-Augsburską w Łodzi, gdzie zapoznali się z działalnością stacji Joannitów, oraz Stację Opieki Bethel prowadzoną przez Kościół Chrześcijan Baptystów.