Ekumeniczny kongres w Lublinie

Panel na temat ekumenicznych doświadczeń ewangelików. Od lewej: ks. Grzegorz Brudny, prof. Kalina Wojciechowska, bp Jan Szarek i ks. dr Grzegorz Giemza (fot. Michał Karski)

– Jedność jest czymś, co istnieje, bo jedność Kościoła musi istnieć skoro jest to ciało Chrystusa. W tym rozumieniu ekumenia byłaby drogą do uzyskania świadomości, że jesteśmy jedno. Jest to droga odkrywania siebie i innych – mówił dyrektor Polskiej Rady Ekumenicznej ks. Grzegorz Giemza podczas Międzynarodowego Kongresu Ekumenicznego „Lublin – miasto zgody religijnej”.

Kongres odbył się od 29 do 31 października w Lublinie. Jego uczestnicy obradowali w Zamku Lubelskim oraz w budynkach Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Każdego dnia debatowano na temat poszczególnych tradycji chrześcijańskich. Poruszono również kwestię ich podejścia do ruchu ekumenicznego.

Pierwszy dzień poświęcono prawosławiu, m.in. w perspektywie współczesnego świata, antropologii, liturgii. Referat na temat „Prawosławie w dialogu ekumenicznym” wygłosił abp prof. Jerzy Pańkowski z Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Podkreślił, że nie można mieć pretensji do Kościoła Prawosławnego, iż chce zachować własną samoświadomość, na którą wpływa jego bogactwo i pełnia. – Uczestnictwo prawosławia w dialogu ekumenicznym polega na dawaniu świadectwa swojej wiary. Cerkiew nigdy nie zgodzi się na jakiekolwiek kompromisy w sprawach wiary – powiedział. Jego zdaniem protestancki model budowania jedności poprzez przyjmowanie wspólnie uzgodnionych dokumentów jest nieskuteczny, a ekumenizm powinien mieć wymiar praktyczny, czego wyrazem są działania duszpasterskie i charytatywne.

Podczas drugiego dnia Kongresu debatowano o katolicyzmie – zarówno rzymskim, jak i tradycji starokatolickiej. Jeden z bloków tematycznych poświęcono zaangażowaniu Kościoła Rzymskokatolickiego w ruch ekumeniczny. Referat wygłosił bp dr Krzysztof Nitkiewicz, przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu. – Mamy pewien problem z pojmowaniem ekumenizmu w Polsce. To nie ekumenizm jest herezją, tylko jego odrzucenie – podkreślił. Mówiono również o zaangażowaniu ekumenicznym Kościołów starokatolickich – zarówno na świecie, jaki i w Polsce.

Ostatni dzień Kongresu poświęcono protestantyzmowi. Mówiono m.in. o współczesnym obrazie Kościołów protestanckich, a także o historii i zróżnicowaniu tego nurtu chrześcijaństwa. Debatowano też o ekumenicznym zaangażowaniu protestantów. Dr Jerzy Sojka z ChAT wygłosił referat na ten dialogów ekumenicznych prowadzonych przez Kościoły protestanckie. Natomiast o doświadczeniach ekumenicznych ewangelików opowiadali podczas dyskusji panelowej proboszcz parafii luterańskiej w Lublinie ks. Grzegorz Brudny, dyrektor Polskiej Rady Ekumenicznej ks. dr Grzegorz Giemza, emerytowany biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce i były prezes PRE bp Jan Szarek oraz biblistka z ChAT prof. Kalina Wojciechowska. – Jedność jest czymś, co istnieje, bo jedność Kościoła musi istnieć skoro jest to ciało Chrystusa. W tym rozumieniu ekumenia byłaby drogą do uzyskania świadomości, że jesteśmy jedno. Jest to droga odkrywania siebie i innych – zauważył ks. Grzegorz Giemza. Na walor wzajemnego uczenia się w kontaktach ekumenicznych wskazywała prof. Kalina Wojciechowska. Przywołała porównanie chrześcijaństwa w jego różnorodności do symfonii. – Bardzo ważne, by ta polifonia zamieniała nam się w symfonię, a nie w kakofonię – podkreśliła.

Po zakończeniu obrad Kongresu w kościele ewangelickim w Lublinie odbyło się nabożeństwo z okazji 500. rocznicy reformacji. Oprócz lubelskich ewangelików i uczestników Kongresu obecni byli i pozdrowienia przekazali zwierzchnik luterańskiej diecezji warszawskiej bp Jan Cieślar, rzymskokatolicki metropolita lubelski abp Stanisław Budzik, ordynariusz prawosławnej diecezji lubelsko-chełmskiej abp Abel oraz zwierzchnik Kościoła Starokatolickiego w Holandii abp Joris Vercammen. Kazanie wygłosił bp Jan Szarek, który podkreślił ekumeniczny wymiar jubileuszu 500 lat reformacji. – Powrót do Chrystusa, naszego wspólnego Zbawiciela, może być i jest jedyną drogą do pojednania i wspólnego świętowania – powiedział.

Międzynarodowy Kongres Ekumeniczny w Lublinie został zorganizowany przez miejscowe diecezje Kościoła Rzymskokatolickiego, Prawosławnego i Ewangelicko-Augsburskiego, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lubelski Oddział Polskiej Rady Ekumenicznej, Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego oraz miasto Lublin.

Michał Karski