Wprowadzenie do tematu Tygodnia

Aby byli jedno w Twoim ręku (por. Ez 37,19)

Teksty na Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan w 2009 r. mają swoje źródło w doświadczeniu Kościołów w Korei. W kontekście politycznego podziału narodu na dwa państwa – Koreę Północną i Południową – koreańscy chrześcijanie odnaleźli uderzające podobieństwo do swojej sytuacji, oraz do sytuacji podzielonych wyznawców Chrystusa, w Księdze Ezechiela.

Ezechiel, prorok i kapłan, który działał w latach 594-571 przed Chr., żył także w narodzie podzielonym na dwa królestwa: Północne i Południowe. Prorok, którego imię znaczy „Bóg jest mocny”, został powołany, by dawać ludowi otuchę w tragicznej sytuacji religijnej i politycznej, jaką było odejście od Bożych przykazań, kulty bałwochwalcze, odstępstwo od wielkich reform religijnych króla Jozjasza (621 r. przed Chr.), fałszywi prorocy, upadek i okupacja Izraela oraz wygnanie. Ezechielowi dodają nadziei dwie wizje. Pierwsza, bardziej nam znana, to wizja doliny suchych kości, które ożywają przez działanie Ducha Bożego (Ez 37,1-14). Druga, to wizja połączenia w Bożych rękach dwóch kawałków drewna, które symbolizują rozdzielone królestwa i należące do nich plemiona (Ez 37,15-23). Ta właśnie wizja przyświeca Tygodniowi Modlitw o Jedność Chrześcijan w 2009 r.: Aby byli jedno w Twoim ręku (por. Ez 37,19).

Dla Ezechiela podział narodu był odbiciem i konsekwencją grzechu i oddalenia od Boga. Daleki od ułudy rychłej wolności – właściwej fałszywym prorokom – głosi, że utworzenie jednego narodu jest możliwe pod warunkiem wyrzeczenia się grzechu, nawrócenia się i powrotu do Boga. Ale ostatecznie to Bóg jednoczy swój lud, oczyszczając go, odnawiając i wyzwalając z podziałów. Według Ezechiela, ta jedność nie jest ponownym zjednoczeniem przedtem oddzielonych grup; chodzi o nowe stworzenie, o narodziny nowego ludu, który jest znakiem nadziei dla innych narodów i całej ludzkości.

Chrześcijanie mogą w tym widzieć zapowiedź nowego życia w Chrystusie. Przez śmierć na dwóch kawałkach drzewa, które formują krzyż, Jezus jedna nas z Bogiem, a przez to ludzkość napełnia się nową nadzieją. Z kolei echo słów Bożych z wizji Ezechiela – aby byli jedno w moim ręku (Ez 37,19) – pobrzmiewa w Modlitwie Arcykapłańskiej Chrystusa do Ojca w Wieczerniku: aby wszyscy byli jedno… w nas (por. J 17,21).

Wychodząc od głównego tekstu biblijnego z Księgi Ezechiela refleksja Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan ukazuje, że jedność wyznawców Chrystusa przyczynia się do odnowienia ludzkości. Z tego wynika wielka odpowiedzialność wobec różnych aspektów życia wspólnoty ludzkiej. Ukazują to tematy poszczególnych dni ekumenicznej oktawy:

Dzień 1: Chrześcijanie wobec swoich starych i nowych podziałów
Dzień 2: Chrześcijanie wobec wojny i przemocy
Dzień 3: Chrześcijanie wobec niesprawiedliwości ekonomicznej i biedy
Dzień 4: Chrześcijanie wobec kryzysu ekologicznego
Dzień 5: Chrześcijanie wobec dyskryminacji i uprzedzeń społecznych
Dzień 6: Chrześcijanie wobec choroby i cierpienia
Dzień 7: Chrześcijanie wobec pluralizmu religijnego
Dzień 8: Chrześcijanie głoszą nadzieję w podzielonym świecie