Pokaż wyszukiwarkę
Wybierz język:

Międzywyznaniowa konferencja na temat aborcji

26 kwietnia 2021 Międzywyznaniowa konferencja na temat aborcji

(fot. Dan Evans)

 

O aborcji w refleksji etycznej różnych wyznań chrześcijańskich, medycznych i psychologicznych aspektach ciąży, aborcji i opieki perinatalnej oraz pomocy kobietom, ich dzieciom i rodzinom debatowano podczas konferencji „Godność osób oraz szacunek dla życia”.

Konferencja odbyła się online 24 kwietnia. Jej organizatorem było Polskie Forum Chrześcijańskie, mające swe korzenie w idei Globalnego Forum Chrześcijańskiego i wyrażające siebie nie jako nową organizację, stowarzyszenie czy wspólnotę Kościołów, lecz jako miejsce spotkania i duchowej jedności oraz płaszczyznę chrześcijańskiego współdziałania i wspólnego świadectwa. Współorganizatorem konferencji była Wyższa Szkoła Teologiczno-Społeczna w Warszawie.

Podczas pierwszej sesji zaprezentowane zostały stanowiska w sprawie aborcji w teologii moralnej i etyce teologicznej różnych tradycji wyznaniowych. Perspektywę Kościoła Rzymskokatolickiego przedstawił ks. prof. Marian Pokrywka z Instytutu Teologii Moralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. – Stanowisko Kościoła Rzymskokatolickiego w sprawie aborcji jest niezmienne od dwóch tysięcy lat – przekonywał prelegent. Przywoływał stwierdzenia z Konstytucji duszpasterskiej „Gaudium et spes”, gdzie dzieciobójstwo i aborcję nazwano okropnymi przestępstwami. Zwrócił też uwagę, że przerwanie ciąży należy do grzechów ciężkich.

Prawosławny punkt widzenia przedstawił ks. dr Artur Aleksiejuk, adiunkt w Katedrze Pedagogiki Religii i Kultury Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (ChAT). – Aborcja jest dokonaną z premedytacją eksterminacją człowieka. Jest to przemoc na kobiecie, bez względu na to, czy została wykonana na jej życzenie – powiedział. Przytoczył orędzie prawosławnego soboru na Krecie z 2016 r., w którym podkreślono świętość życia od poczęcia i prawo do narodzin jako pierwsze prawo człowieka. Prelegent przywołał też kilka wypowiedzi teologów prawosławnych. Ks. John Meyendorff twierdził, że usunięcie płodu dla ocalenia życia matki jest mniejszym złem, jednak nadal pozostaje zabijaniem. Z kolei bp Antoni (Bloom), który był również lekarzem, stwierdził: „Jestem zdania, że zdarzają się sytuacje, kiedy lepiej jest dziecku, żeby nie przyszło na świat, niż urodziło się strasznie okaleczone psychicznie i fizycznie”.

Perspektywę Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego zaprezentował bp prof. Marcin Hintz, kierownik Katedry Teologii Systematycznej ChAT. Przypomniał, że w historii stosunek chrześcijaństwa do aborcji wcale nie był jednoznaczny: Augustyn potępiał wprawdzie przerywanie ciąży, ale rozróżniał poczęcie i uduchowienie płodu, w średniowieczu trwał spór o dopuszczalność przerywania ciąży, dopiero Sykstus V stwierdził, że aborcja jest zabójstwem w każdym stadium ciąży, a Pius IX w 1872 r. potępił przerywanie ciąży w przypadku ratowania życia kobiety. Marcin Luter i Jan Kalwin traktowali poczęcie dziecka jako coś wyjątkowego. Prelegent przywołał poglądy polskiego teologa ewangelicko-metodystycznego ks. prof. Witolda Benedyktowicza, który pisał, że w tej dziedzinie etyka teologiczna musi być bardziej rygorystyczna niż prawo oraz rozszerzał odpowiedzialność za aborcję na całe społeczeństwo, które nie jest w stanie jej zapobiec. Bp prof. Hintz omówił też teksty oświadczeń Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w sprawie aborcji. – Oświadczenie Synodu Kościoła z 1991 r. odwołuje się do tradycyjnego rozumienia świętości życia, wskazuje jednak, że zadaniem Kościoła nie jest wpływanie na ustawodawcę celem penalizacji aborcji. Kościół powinien w inny sposób wpływać na wiernych, głosząc im Ewangelię, propagując etykę odpowiedzialności i troskę o własne sumienie. Należy nie dopuszczać do sytuacji, w której na świat mogą przyjść niechciane dzieci – tłumaczył teolog. Dokument zwraca też uwagę na potrzebę edukacji seksualnej i opieki duszpasterskiej nad kobietami, które musiały przerwać ciążę. Drugim dokumentem dotyczącym tego problemu jest oświadczenie biskupów luterańskich z 2020 r., przyjęte później przez Synod. Podkreślono w nim, że ludzie zostali obdarowani wolnością, co oznacza samodzielne podejmowanie decyzji za swoje życie i ponoszenie odpowiedzialności. – To stanowisko nie wpisuje się w rygoryzm moralny, ale stara się poszukiwać trudnych rozwiązań w duchu etyki odpowiedzialności – podsumował bp prof. Hintz.

Baptystyczną refleksję na temat przerywania ciąży przedstawił prezb. dr Mateusz Wichary, zwierzchnik Kościoła Chrześcijan Baptystów w Polsce i prorektor Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie. Przywołał stanowisko Kościoła Chrześcijan Baptystów w Polsce z 1997 r., w którym aborcję uznano za złamanie przykazania „Nie zabijaj”. Stanowisko to powtórzyła w 2021 r. kościelna Komisja Etyki i Teologii, jednocześnie zastrzegając, że nie chce się wypowiadać o sytuacji, gdy zagrożone jest życie matki. Prelegent mówił też o stanowiskach amerykańskich batystów. – Większość baptystów ocenia aborcję negatywnie, widząc wyraźnie w Piśmie Świętym naukę o świętości życia oraz jego powstaniu w łonie matki. Poza sytuacją zagrożenia życia matki aborcja jest uważana za niedopuszczalną. Istnieje skrzydło liberalne, które buduje biblijne uzasadnienie swego stanowiska na wolnej woli i współczuciu dla kobiety – tłumaczył. Część amerykańskich baptystów uważa, że aborcja jest wprawdzie godną pożałowania rzeczywistością, jednakże może być akceptowalnym działaniem opartym o biblijne zasady współczucia, sprawiedliwości i wolności woli.

O stosunku Kościołów pentekostalnych do aborcji mówił prezb. dr Tomasz Józefowicz, wykładowca w Wyższej Szkole Teologiczno-Społecznej w Warszawie i duchowny Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce. Kościół ten uznaje aborcję za grzech. Z kolei Kościoły pentekostalne na świecie zwracają uwagę, że aborcja jest moralnie usprawiedliwiona w przypadku zagrożenia życia matki. – Zielonoświątkowcy nie pozostają obojętni na fakt, że niechciane ciąże pojawiają się w kontekście niesprawiedliwych relacji społecznych – zauważył prelegent. Zwracał uwagę na szereg zjawisk prowadzących do aborcji: nierówności społeczne, wykluczenie, osamotnienie, brak poczucia bezpieczeństwa. – Zanim powiemy ciężarnej kobiecie i jej partnerowi „Wybierzcie życie”, najpierw powinniśmy stać się wspólnotami, które są gotowe razem z nimi nieść konsekwencje tego wyboru – przekonywał.

W dalszej części konferencji omawiane były aspekty medyczne i psychologiczne związane z problematyką ciąży, aborcji i opieki perinatalnej, a także doświadczenia w zakresie pomocy kobietom, ich dzieciom i rodzinom.

mk

 

Zobacz: nagrania referatów z konferencji