Pokaż wyszukiwarkę
Wybierz język:

Ekumeniczne Spotkanie Noworoczne

16 stycznia 2009

Poszukiwanie porozumienia ponad wszelkimi podziałami i różnicami jest jednym z najważniejszych zadań współczesnego świata w imię pokoju, ochrony całego stworzenia i troski o godność każdego człowieka – powiedział prezes Polskiej Rady Ekumenicznej abp Jeremiasz podczas Ekumenicznego Spotkania Noworocznego.

Spotkanie odbyło się 15 stycznia w Centrum Luterańskim Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie. Przybyli na nie wszyscy zwierzchnicy Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej oraz członkowie Prezydium Rady: ks. prezbiter Gustaw Cieślar (Kościół Chrześcijan Baptystów), bp Janusz Jagucki (Kościół Ewangelicko-Augsburski), bp Edward Puślecki (Kościół Ewangelicko-Metodystyczny), bp Marek Izdebski (Kościół Ewangelicko-Reformowany), bp Wiktor Wysoczański (Kościół Polskokatolicki), bp Ludwik M. Jabłoński, bp Włodzimierz M. Jaworski (obaj z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów), metropolita Sawa oraz abp Jeremiasz (obaj z Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego). Obecni byli także hierarchowie rzymskokatoliccy: prymas Polski kard. Józef Glemp oraz przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu bp Tadeusz Pikus. Wśród przybyłych gości byli przedstawiciele gminy żydowskiej, oddziałów i komisji Polskiej Rady Ekumenicznej, nauki, mediów, politycy, a także wielu innych świeckich i duchownych zaangażowanych w dialog i ruch ekumeniczny. Rząd reprezentował Tomasz Siemoniak, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. W imieniu prezydenta obecny był jego kapelan ks. Roman Indrzejczyk.

Gości przywitał prezes Polskiej Rady Ekumenicznej abp Jeremiasz z Kościoła Prawosławnego. Wyraził radość z obecności przedstawicieli tak wielu środowisk, których łączy troska o dobro kraju. –

Poszukiwanie porozumienia ponad wszelkimi podziałami i różnicami – tak ważne w światowym ruchu ekumenicznym – jest jednym z najważniejszych zadań współczesnego świata w imię pokoju, ochrony całego stworzenia i troski o godność każdego człowieka – mówił abp Jeremiasz. Zwrócił uwagę na to, iż w minionym roku miało miejsce wiele niepokojących wydarzeń na świecie: konflikty zbrojne, napięcia społeczne. –

Ledwo nauczyliśmy się pluralizmu, a już staje się on często przykrywką tendencji uniformistycznych i imperialistycznych. Poznaliśmy trochę więcej tajemnic bytu i ośmielamy się manipulować nawet tajemnicą narodzin człowieka. Boimy się cierpień dotykających nas i naszych najbliższych, ale niewiele obchodzi nas śmierć kilkudziesięciu osób w Iraku czy w Afganistanie – zauważył prawosławny hierarcha.

Prezes Polskiej Rady Ekumenicznej mówił też o pozytywnych procesach społecznych – coraz bardziej przestrzegane są prawa człowieka, a także mniejszości wyznaniowych czy narodowych. Obecny czas nazwał pomyślnym dla Kościołów członkowskich PRE.

Abp Jeremiasz wspomniał również o zaniepokojeniu wiernych Kościołów, które powoduje ujawnianie w ostatnim czasie dokumentów SB o duchownych. –

Poważne zastrzeżenia budzi sposób przekazywania treści tych dokumentów do wiadomości publicznej. Zaistniały sytuacje, w których zasadne może być pytanie o przestrzeganie praw człowieka. Upowszechnienie treści dokumentów w środkach masowego przekazu nabiera bowiem w opinii społecznej mocy wyroku skazującego daną osobę bez obiektywnego ustalenia zarówno wiarygodności dokumentów jak i warunków zaistnienia nagannego postępowania. Tym bardziej, że jak wykazały niektóre przypadki, naganne postępowanie nie miało miejsca – powiedział.

Prezes PRE w kilku słowach przedstawił inicjatywy, jakie podejmuje Rada. Podczas nabożeństw w ramach zbliżającego się Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan zbierane będą ofiary na pomoc prześladowanym chrześcijanom w Indiach (pisaliśmy o tym tutaj). Wkrótce ukaże się ekumeniczna publikacja katechetyczna „W drodze za Chrystusem. Kościoły chrześcijańskie w Polsce mówią osobie”, w której Kościoły zrzeszone w PRE oraz Kościół Rzymskokatolicki dokonują autoprezentacji. Podczas grudniowej Konferencji Klimatycznej w Poznaniu obecni byli przedstawiciele Światowej Rady Kościołów oraz Polskiej Rady Ekumenicznej (pisaliśmy o tym tutaj). Rada utrzymuje również międzynarodowe kontakty ekumeniczne, realizuje np. projekt „Pojednanie w Europie – zadanie Kościołów na Ukrainie, Białorusi, w Polsce i w Niemczech”. Abp Jeremiasz wyraził niezadowolenie z obecności Kościołów członkowskich PRE w mediach publicznych – programy ekumeniczne w TVP nadawane są bowiem wcześnie rano, a niektóre audycje radiowe późnym wieczorem.

Jesteśmy na początku 2009 roku, a jest to rok 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej i 20. rocznicy podpisania porozumień Okrągłego Stołu. Pierwsza  rocznica świadczy o potędze zła, ale i wielkości odwagi i ofiarności ludzi, druga wskazuje na możliwość pokojowej drogi zmiany systemu politycznego. Jest więc przejawem triumfu historycznego filozofii życia, która tak mocno została wyrażona w treści świąt Bożego Narodzenia. Jest to optymistyczna wizja, pełna nadziei na przyszłość – powiedział na koniec prezes Polskiej Rady Ekumenicznej.

Głos zabrał również prymas Polski kard. Józef Glemp. Nawiązując do przemówienia abp. Jeremiasza mówił o potrzebie pokoju we współczesnym świecie. Tomasz Siemoniak z MSWiA przekazał życzenia noworoczne dla Kościołów od premiera Donalda Tuska. Wyraził też gotowość do współpracy z Polską Radą Ekumeniczną. Odczytane zostały także życzenia od władz Polskiego Radia.

(mk)


zobacz galerię zdjęć ze spotkania

______________________

Pełny tekst przemówienia Prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej abp. Jeremiasza podczas Ekumenicznego Spotkania Noworocznego

Eminencje, Ekscelencje, Panie i Panowie,

W imieniu Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej serdecznie witam wszystkich tu zgromadzonych na naszym ekumenicznym, noworocznym spotkaniu. Cieszę się i dziękuję, że zechcieliście Państwo przyjąć nasze zaproszenie.

Po dwuletniej przerwie spotykamy się w gościnnych progach Centrum Luterańskiego w Sali Synodalnej im. Bp. Andrzeja Wantuły. Serdecznie dziękuję Księdzu Biskupowi Januszowi Jaguckiemu za okazaną nam gościnność.

Noworoczne Spotkania Ekumeniczne mają już swoją dziesięcioletnią tradycję. Gromadzą się na nich ludzie z różnych środowisk, o różnych światopoglądach. Uczestniczący w tym spotkaniu przedstawiciele różnych Kościołów w Polsce, politycy, ludzie nauki i kultury, poprzez swoją obecność dają wyraz wzajemnego szacunku i gotowości do dialogu. Nasze spotkanie jest także przejawem odpowiedzialności za nasz kraj, deklaracją chęci do wspólnego działania. Wszystkich nas bowiem łączy – jak sądzę – troska o dobro naszej Ojczyzny.

Poszukiwanie porozumienia ponad wszelkimi podziałami i różnicami – tak ważne w światowym ruchu ekumenicznym – jest jednym z najważniejszych zadań współczesnego świata w imię pokoju, ochrony całego stworzenia i troski o godność każdego człowieka.

Bardzo się cieszę, że mogę powitać dziś wśród nas zwierzchników Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej, Księży Biskupów z Kościoła Rzymskokatolickiego, przedstawicieli różnych Kościołów i społeczności chrześcijańskich. Serdecznie witam przedstawicieli Żydowskiej Gminy Wyznaniowej.

Witam sekretarza stanu, pan ministra Tomasza Siemoniaka. Z radością witam rektorów i profesorów warszawskich uczelni. Witam polityków, przedstawicieli partii politycznych i organizacji społecznych. Serdecznie witam wszystkich tu obecnych i dziękuję serdecznie za okazywaną Polskiej Radzie Ekumenicznej sympatię i pomoc.

Święta Bożego Narodzenia i początek Nowego Roku są dobrą okazją do refleksji nad sytuacją każdego z nas i ogólną sytuacją w naszym świecie.

Ubiegły rok przyniósł wiele wydarzeń niepokojących. Konflikt gruzińsko-rosyjski związany z sytuacją w Osetii Południowej i kryzys gospodarczy dopisały się do listy wydarzeń, na której znajduje się Afganistan, Irak, Kosowo. Ostatnie dni poprzedniego roku przyniosły zaostrzenie konfliktu izraelsko-palestyńskiego i przerwanie dostaw gazu do krajów Europy zachodniej i południowej. Wszystkie te wydarzenie oznaczają śmierć tysięcy i cierpienia milionów ludzi. Na ich tle nawet porwania statków przez piratów u wybrzeża Somalii tracą na swojej ostrości.

Nasiliły się napięcia społeczne w Europie. Jesteśmy świadkami niepokojów społecznych w Grecji i Łotwie. Zauważalny jest wzrost podejrzliwości i wzmożenie starych resentymentów i niewygasłego w świadomości uczucia nieufności i wrogości w stosunkach między narodami.

Można odnieść wrażenie, że w pamięci społecznej, a szczególnie polityków, zatarciu ulega lekcja pierwszej i drugiej wojny światowej. Ledwo nauczyliśmy się pluralizmu, a już staje się on często przykrywką tendencji uniformistycznych i imperialistycznych.

Poznaliśmy trochę więcej tajemnic bytu i ośmielamy się manipulować nawet tajemnicą narodzin człowieka. Boimy się cierpień nas dotykających nas i naszych najbliższych, ale niewiele obchodzi nas śmierć kilkudziesięciu osób w Iraku czy w Afganistanie.

Tej rzeczywistości przeciwstawia się zwiastowanie Bożego Narodzenia. Przynosi ono odmienny obraz Boga i świata. Jest to obraz Boga, Który wyparł się samego siebie i przyjął postać sługi (Filip. 2,7). Dla Jego narodzenia nie starczyło miejsca pośród ludzi. Narodził się w grocie, pośród zwierząt. Przed siepaczami musiał być chroniony ucieczką na obczyznę. Towarzyszyła Mu obojętność i wrogość. Wiwatowały na Jego cześć tłumy, ale też i tłumy wołały „ukrzyżuj”. Jednocześnie Temu Nowonarodzonemu spieszą pokłonić się mędrcy z dalekiego, obcego kraju. Kraj wrogi, Egipt, staje się nową Ziemią Świętą, ale i stara Ziemia Obiecana pozostaje świętą, bo do niej powraca Zbawiciel.

Czy obraz świata dni Bożego Narodzenia ma siłę przebicia w naszym świecie? Mimo wszystko należy odpowiedzieć: tak.

Wyrosła z doświadczeń drugiej wojny światowej idea zjednoczenia Europy odnosi sukces. Wrażliwość na prawa człowieka stała się elementem myślenia politycznego. Przestrzeganie praw mniejszości religijnych, narodowościowych, kulturowych jest integralną częścią prawodawstwa Unii Europejskiej i prawa wewnętrznego państw członkowskich.

Cieszymy się, że w naszej Ojczyźnie mamy czas spokoju i względnego dobrobytu. Bo nie można przecież zapomnieć, że i u nas mamy do czynienia z problemem niedożywienia dzieci i bezdomnością. Kościoły członkowskie PRE mogą uznać czas obecny za pomyślny. Regulacje prawne ich sytuacji pozwalają na swobodne życie wewnętrzne i prowadzenie działalności w zakresie pracy socjalnej, społecznej, kulturalnej.

Nie mogę pominąć milczeniem zaniepokojenia wśród wiernych Kościołów chrześcijańskich w Polsce w związku ze stosowaniem przepisów ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów do duchownych. Poważne zastrzeżenia budzi sposób przekazywania treści tych dokumentów do wiadomości publicznej. Zaistniały sytuacje, w których zasadne może być pytanie o przestrzeganie praw człowieka. Upowszechnienie treści dokumentów w środkach masowego przekazu nabiera bowiem w opinii społecznej mocy wyroku skazującego daną osobę bez obiektywnego ustalenia zarówno wiarygodności dokumentów jak i warunków zaistnienia nagannego postępowania. Tym bardziej, że jak wykazały niektóre przypadki, naganne postępowanie nie miało miejsca.

Sprzyja to odnawianiu resentymentów społecznych i może prowadzić do sytuacji kryzysowych w stosunkach międzyludzkich. Z uczuciem satysfakcji chciałbym odnotować, że również w takich przypadkach nie osłabła ukształtowana w ciągu ostatnich lat solidarność ekumeniczna.

Za trzy dni rozpocznie się kolejny, Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Jego hasłem są słowa „Aby byli jedno w Twoim ręku”, zainspirowane Księgą Ezechiela.

Ekumenizm, co bardzo ważne, ma nie tylko wymiar międzywyznaniowy i międzyreligijny (kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan poprzedza Dzień Judaizmu, a kończy Dzień Islamu). Ma także wymiar ponadnarodowy.

Zarząd Polskiej Rady Ekumenicznej podjął decyzję o przeznaczeniu ofiar zebranych podczas nabożeństw ekumenicznych w ramach tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w Kościołach członkowskich PRE na pomoc dla chrześcijan, którzy ucierpieli w minionym roku w wyniku prześladowań w Indiach. Z uznaniem przyjęliśmy do wiadomości uchwałę Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 18 grudnia 2008 r. w tej sprawie.

Z radością mogę poinformować, że dobiegły końca prace nad ekumeniczną publikacją katechetyczną „W drodze za Chrystusem. Kościoły chrześcijańskie w Polsce mówią o sobie”, opracowaną przez Komisję Wychowania Chrześcijańskiego PRE oraz Kościół Rzymskokatolicki. Po raz pierwszy katecheci różnych wyznań, otrzymają nieocenioną pomoc dydaktyczną z informacjami o różnych Kościołach w Polsce, opracowaną przez ich przedstawicieli. Książka zostanie wydana w najbliższych tygodniach.

Od 1 do 12 grudnia 2008 w Poznaniu miała miejsce 14. Konferencja Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (tzw. COP14). Wzięło w niej udział ponad 12 tys. uczestników z całego świata – polityków, naukowców, przedstawicieli instytucji międzynarodowych, ekologicznych, biznesowych. Wśród nich znalazła się także kilkunastoosobowa delegacja Światowej Rady Kościołów oraz Polskiej Rady Ekumenicznej.

Kwestią budzącą wiele niepokojów w środowisku Kościołów członkowskich PRE jest obecność tych Kościołów w mediach. Retransmisje nabożeństw i programy tych Kościołów o godz. 7:00 w TVP, a w radiu nawet po godz. 23:00 na pewno nie odpowiadają naszym oczekiwaniom.

Kościoły członkowskie PRE aktywnie uczestniczą w międzynarodowych organizacjach ekumenicznych, na płaszczyźnie ogólnoeuropejskiej i światowej. Warto wspomnieć o ważnym projekcie, który PRE stworzyła razem z EKD, „Pojednanie – zadanie Kościołów na Ukrainie, Białorusi, w Polsce i w Niemczech”. W programie tym uczestniczą oficjalni przedstawiciele Kościołów członkowskich PRE, Kościoła Rzymskokatolickiego i Kościoła Greckokatolickiego.

Szanowni Państwo,

Jesteśmy na początku 2009 r., a jest to rok 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej i 20. rocznicy podpisania porozumień Okrągłego Stołu. Pierwsza rocznica świadczy o potędze zła, ale i wielkości odwagi i ofiarności ludzi, druga wskazuje na możliwość pokojowej drogi zmiany systemu politycznego. Jest więc przejawem triumfu historycznego filozofii życia, która tak mocno została wyrażona w treści świąt Bożego Narodzenia. Jest to optymistyczna wizja, pełna nadziei na przyszłość. Z tym przekonaniem chciałbym wznieść toast za pomyślność wszystkich tu obecnych, naszych Najbliższych, za Naród i Ojczyznę.